Saturday, January 6, 2007

การค้นพบรังสีอินฟราเรด
ในปี ค.ศ. ๑๘๐๐ ขณะที่ เฮอเชล กำลังติดตามศึกษาดวงอาทิตย์อยู่ ในกล้องดูดาว ต้องมีการใช้เลนส์กรองแสง ซึ่งทำเป็นสีต่างๆ เฮอเชล ต้องการทราบว่า ในเลนส์แต่ละสี จะเปลี่ยนค่าแสดงความร้อนของดวงอาทิตย์หรือไม่ ท่านจึงประดิษฐ์อุปกรณ์การทดลองอย่างง่ายๆ เพื่อหาคำตอบ ซึ่งนับเป็นวิธีทดลองที่หลักแหลมเป็นอย่างมากท่านใช้ปริซึมแยกแสง แล้วให้แสงต่างๆมาตกที่เทอร์โมมิเต้อร์ ซึ่งทาสีดำที่กะเปาะ เพื่อให้ดูดความร้อนดียิ่งขึ้น ความที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ละเอียดถี่ถ้วนเป็นวิสัยประจำตัว ท่านก็ตั้งเทอร์โมมิเตอร์ตัวหนึ่งนอกเหนือจากแสงสีต่างๆนั้น เพื่อเป็นตัวควบคุมการทดลอง ปรากฏว่า แสงสีต่าง มีอุณหภูมิสูงกว่าแสงสีขาว และอุณหภูมิสูงขึ้นจาก สีม่วง ไปหาสีแดง เฮอเชล จึงเกิดความอยากรู้ขึ้นมา แล้ววัดแถบเหนือแสงสีแดงขึ้นไปที่ไม่ปรากฏมีสีอะไร ดูเหมือนแสงอาทิตย์ธรรมดาเท่านั้นเอง แต่ เฮอเชล ก็ประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง เมื่อปรากฏว่า เทอร์โมมิเตอร์ ตัวที่อยู่นอกเหนือจากแสงสีแดงนั้น กลับวัดได้อุณหภูมิสูงกว่าทุกตัวเฮอเชล จึงทำการทดลองต่อไป ก็พบว่า ส่วนของแสงที่มองไม่เห็นแต่ร้อนกว่าสีแดงนี้ มีคุณสมบัติทางกายภาพเช่นเดียวกับคลื่นแสงที่มองเห็นได้ทุกประการ เช่น การหักเห ดูดซับ ส่องผ่านหรือไม่ผ่านตัวกลาง ฯลฯ ในตอนแรก ท่านเรียกแสงนี้ว่า calorific rays ซึ่งก็เช่นเดิมที่การตั้งชื่อของท่านไม่ค่อยจะเป็นที่ถูกใจใครเท่าไรนัก รังสีที่ถูกค้นพบใหม่นี้ ก็ถูกเปลี่ยนชื่อไปเป็น รังสีอินฟราเรด ที่เรารู้จักกันมาทุกวันนี้

แสงอินฟราเรด (Infrared)


ตัวอย่างอินฟาเรดใน Wireless LANWireless LAN

เป็นเทคโนโลยีที่ใช้คลื่นแม่เหล็กในอากาศ เช่น คลื่นวิทยุ (Radio Frequency) หรือ คลื่นอินฟราเรด (Infrared) สำหรับการสื่อสารข้อมูลต่างๆ จากจุดหนึ่ง ไปยังอีกจุดหนึ่ง โดยไม่ต้องพึ่งพาสายนำสัญญาณ (สายเคเบิล) ให้ลำบากหรือยุ่งยากอีกต่อไป เทคโนโลยี Wireless LAN จะประกอบไปด้วยอุปกรณ์ที่เรียกว่า แอคเซส พอยต์ (access point) ซึ่งเป็นอุปกรณ์สำหรับรับและส่งสัญญาณ และเชื่อมต่อเข้ากับโครงสร้างพื้นฐานของ Fixed Line ที่มีอยู่แล้ว โดยปกติ แอคเซส พอยต์หนึ่งตัวจะสามารถรองรับการทำงานของ โน้ตบุค หรือคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะที่มีการ์ดไร้สายเสียบอยู่ได้หลายตัว ซึ่งรัศมีของสัญญาณจะกินขอบเขตโดยประมาณอย่างต่ำที่ 50 เมตร จนถึง 200 เมตรสำหรับระยะทางที่ไกลที่สุดระบบปฏิบัติการเครือข่าย (Network Operating System - NOS) สามารถรองรับการทำงานของโหนดของ Wireless LAN ได้เหมือนกับระบบ LAN ที่ใช้สายโดยทั่วๆ ไป โดยผ่านอุปกรณ์ไดร์ฟเวอร์ของเครือข่าย ซึ่งเมื่อติดตั้งแล้ว NOS ก็จะดูแล Wireless Node เหมือนกับส่วนต่างๆ ของเครือข่ายในเดือนมิถุนายน 2540 สถาบัน IEEE (The Institute of Electronics and Electrical Engineers) ได้ออกข้อกำหนดสำหรับมาตรฐานของระบบ Wireless Ethernet LAN ที่มีชื่อว่า IEEE 802.11b ซึ่งรับส่งข้อมูลผ่านคลื่นวิทยุความถี่ 2.4 GHz หรือที่รู้จักกันในนาม Wi-Fi ซึ่งอุปกรณ์ที่ใช้ย่านความถี่นี้ เช่น Bluetooth, โทรศัพท์ไร้สาย และเตาไมโครเวฟ ปัจจุบัน Wi-Fi ตามมาตรฐาน 802.11b สามารถรับส่งข้อมูลได้ด้วยความเร็วสูงสุดที่ 11 Mbps และ 802.11g สามารถรับส่งด้วยความเร็ว 54 Mbps ทั้งสองมาตรฐานใช้คลื่นวิทยุความถี่ที่ 2.4 GHz ซึ่งสามารถใช้งานได้อย่างถูกต้องตามกฎหมายในบ้านเรา ส่วน มาตรฐาน 802.11a สามารถรับส่งข้อมูลได้ที่ความเร็ว 54 Mbps แต่ใช้คลื่นความถี่ที่ 5 GHz ซึ่งมีสัญญาณรบกวนน้อยกว่า แต่คลื่นความถี่ย่านนี้ไม่สามารถนำมาใช้งานอย่างสาธารณะในบ้านเราได้ เนื่องจากคลื่นความถี่นี้ถูกจัดสรรให้กับการใช้ในกิจการอื่นอยู่ก่อนแล้ว ทั้งนี้ มาตรฐานของ Wireless LAN ในอนาคต จะมีการเพิ่มขีดความเร็วในการรับส่งให้สูงกว่าเดิม
ข้อจำกัดของ Wireless LAN

ถึงแม้ว่าข้อดีจะมีมากมาย แต่ Wireless LAN ก็ยังมีข้อจำกัดอยู่หลายประการด้วยกัน เช่น ในระหว่างการใช้งาน อาจมีสัญญาณรบกวนจากอุปกรณ์ส่งสัญญาณวิทยุ หรือจากเครือข่าย Wireless LAN อื่น อุปกรณ์จากผู้ขายแต่ละเจ้าอาจจะไม่สามารถเข้ากันได้ เนื่องจากติดอยู่กับผู้ให้บริการรายหนึ่ง ซึ่งเป็นผลมาจากที่ผู้ค้าหลายๆราย อาจจะเพิ่มฟีเจอร์ (feature) ที่ไม่ได้มาตรฐานเพิ่มขึ้นมาความปลอดภัยของ Wireless LAN Wireless LAN ก็เหมือนกับ Fixed Wire LAN ที่ช่วยให้เกิดการเชื่อมต่อภายในเครือข่ายขององค์กรใด องค์กรหนึ่ง ใน Wire LAN (หรือการเชื่อมต่อโดยมีสายเคเบิลรองรับ) ไม่จำเป็นต้องมี ข้อกำหนดมาตรฐานใดๆ มารองรับ เนื่องจากความปลอดภัยทางกายภาพ (physical security) ของสายเคเบิลได้ป้องกันตัวเองไว้แล้ว ตรงข้ามกับ Wireless LAN ซึ่งไม่ได้ใช้สายเคเบิลแต่ใช้สัญญาณวิทยุสำหรับส่งผ่านข้อมูลผ่านกำแพงต่างๆ ในองค์กร ซึ่งตรงนี้ส่งผลให้บุคคลภายนอกสามารถจับสัญญาณเหล่านี้ได้ในลานจอดรถ หรือโถงของตึก
ตัวอย่างแสงอินฟาเรดในนักดาราศาสตร์

จากบทความในวารสาร Science ฉบับวันที่ 6 ธันวาคม 2545 ได้กล่าวถึงการเตรียมส่งกล้องส่องทางไกลที่ใช้ในอวกาศโดยใช้แสงอินฟราเรด (Space Infrared Telescope Facility - SIRTF) ขึ้นไปในอวกาศโดยกล้องที่ว่านี้มีขนาดสูงเพียงแค่ 4 เมตรและประกอบไปด้วยกระจกสะท้อนที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางขนาด 0.85 เมตร กล้อง SIRTF ดังกล่าวมีกำหนดการส่งไปในอวกาศในวันที่ 15 เมษายน 2546 ณ Kennedy Space Center มลรัฐฟลอริดา หลังจากที่ถูกเลื่อนกำหนดออกไปจากเดิมในวันที่ 29 มกราคม 2546 เนื่องจากองค์การ NASA จำเป็นที่จะต้องส่งดาวเทียมทางทหารขึ้นไปก่อน กล้อง SIRTF มีคุณสมบัติในการดักจับความร้อนที่เกิดขึ้นของดวงดาวที่ห่างไกลในระบบกาแล็คซี่ ดักจับความร้อนในดวงดาวในทางช้างเผือกและใช้สังเกตการเกิดการเปลี่ยนแปลงของก๊าซและฝุ่นละอองที่ปกคลุมอยู่รอบๆดวงดาวที่มีอายุน้อยและดาวเคราะห์ต่างๆ โดยการใช้กัมมันตภาพรังสีอินฟราเรดเจาะทะลุกลุ่มฝุ่นละอองเพื่อเปิดทัศนวิสัย ภารกิจของ SIRTF ในอวกาศกำหนดไว้เป็นเวลา 5 ปีและใช้งบประมาณเป็นจำนวนเงิน 720 ล้านเหรียญสหรัฐฯ กลุ่มนักดาราศาสตร์ทั้งหลายรวมทั้งนาย B. Thomas Boifer ผู้อำนวยการ SIRTF Science Center แห่ง California Institute of Technology (Caltech) ณ เมืองพาซาดินา มลรัฐแคลิฟอร์เนียเชื่อว่าด้วยการสังเกตการณ์โดยใช้กล้อง SIRTF นี้จะสามารถหาข้อสรุปในเรื่องราวการเกิดและความเป็นไปของดวงดาวต่างๆในระบบกาแล็คซี่ได้

แสงอินฟราเรด (Infrared)


ตัวอย่างแสงอินฟาเรดในวงการแพทย์

ระบบเลเซอร์ที่ใช้กันแพร่หลายคือ "คาร์บอนไดออกไซด์" ซึ่งจะผลิตแสงอินฟราเรดที่ไม่เป็นอันตรายต่อร่างกาย(แสงอินฟราเรดนี้พบได้ในไอแดด,ไอร้อนจากเตา,น้ำร้อน,กระทั่งไออุ่นจากร่างกายคน) แต่มีพลังงานสูงพอที่จะใช้รักษาโรคผิวหนังได้หลายชนิด เช่น ไฝ กระ หูด รอยสัก เนื้องอก และมะเร็งผิวหนัง เป็นต้น ตามโรงพยาบาลต่างๆ ยังไม่นิยมใช้ เนื่องจากขาดความรู้ งบประมาณ และแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านนี้โดยเฉพาะ

ข้อดี ของการใช้

1. ปลอดจากเชื้อโรค เพราะความร้อนจะทำลายเชื้อโรคไปด้วย

2. ลดการติดเชื้อจากเครื่องมือผ่าตัดเพราะไม่ต้องสัมผัสกับเครื่องมือ

3. ไม่เสียเลือดเพราะไม่มีเลือดออกระหว่างทำเลเซอร์

4. หลีกเลี่ยงการทำลายเนื้อเยื่อที่อยู่รอบๆเนื่องจากลำแสงมีขนาดเล็กมาก

5. ลดอาการปวดแผล เนื่องจากลำแสงปิดกั้นปลายประสาทที่ผิวหนัง

6. ไม่ต้องเย็บแผลหรือตัดไหม ยกเว้นกรณีที่ใช้ลำแสงแทนมีดผ่าตัด

แสงอินฟราเรด (Infrared)







แสงอินฟราเรด (Infrared)

ตัวอย่างหลักการทำงานของแสงอินฟาเรด(INFRARED)

แสงอินฟราเรด (Infrared)


ปัญหาที่พบได้บ้าง แต่ไม่บ่อยหรือแก้ไขได้
1. ความร้อนจากแสง อาจทำให้เจ็บเล็กน้อยซึ่งแก้ไขได้โดยการฉีดยาชา หรือทายาชาไว้ก่อนก็จะไม่เจ็บ
2. แผลจากการทำเลเซอร์ จะตกสะเก็ดภายใน 7-10 วัน และจะจางหายไปภายใน 2 - 3 เดือน
3. มีส่วนน้อยที่เป็นรอยดำชั่วคราวซึ่งจะจางหายไปสนิทได้ภายใน 3 - 6 เดือนแล้วแต่ผิวหนังของแต่ละคน
4. เลเซอร์มีประโยชน์มากมายต่อการรักษาโรคผิวหนัง แต่แพทย์ที่ใช้จะต้องผ่านการศึกษาและฝึกฝนจนชำนาญเสียก่อน ดังนั้นหากจะรักษาด้วยเลเซอร์ ควรเลือกปรึกษาแพทย์ที่มีความชำนาญในการใช้เครื่องมือนี้โดยเฉพาะเท่านั้น
อุปกรณ์
• LED infared ตัวส่ง 1 ตัว
• LED infared ตัวรับ 1 ตัว
• Resistor ค่าความต้านทาน 330 โอมห์ 1 ตัว ( 1/4 W ,Error 5% )
• สายแพ 3 เส้น (ความยาวตามต้องการ)
• ปลอกคอนเน็คเตอร์ก้างปลา 3 รู พร้อมไส้

สำหรับเซ็นเซอร์ชุดนี้นั้นอาจมีความยุ่งยาก และสร้างความสับสน สำหรับบุคคล ที่ยังไม่เคยชินกับอุปกรณ์ LED infared ตัวรับ และตัวส่ง ซึ่งในท้องตลาดเรามีขายอยูมากมายหลายแบบ เพราะบางครั้ง อาจซื้อมาไม่เหมือนกันได้ ดังนั้นจึงมีตัวอย่างมาให้ดู ในภาพ ตัวส่ง จะเป็นลักษณะเหมือน LED ทั่ว ๆ ไป ตัวใส ๆ ขาที่ยาวกว่า เป็นขาแอโนด (ขาบวก) ส่วนขาที่สั้นกว่าเป็นขาแคโถด (ขาลบ) บางร้านอาจเป็นแบบตัวสีฟ้า ๆ ใส ๆ ซึ่งสามารถใช้งานได้เหมือนกันส่วนตัวรับ ตามตัวอย่างในภาพนั้น จะมีลักษณะเป็น สี่เหลี่ยม ถึงแม้ว่าขาของอุปกรณ์นั้นจะถูกตัดมาเท่ากัน แต่การสังเกตุนั้นให้ดูที่ตัวถัง ฝั่งที่มีรอยบาก จะเป็นขาแคโถด แต่หากใครไปซื้อได้แบบ ตัวดำๆ รูปร่างคล้ายทรานซิสเตอร์ แต่มีสองขา ใช้ได้เหมือนกัน และแบบนั้นโรงงานจะตัดขามาไม่เท่ากัน ขาที่ยาวกว่าจะเป็นแอโนดครับ ที่เหลือก็เป็นแคโถด หรือถ้าซื้อได้แบบที่เป็นตัวใส ๆ เหมือนกับตัวส่ง ก็ใช้ได้เหมือนกัน ดูขาเหมือนกัน
การสร้าง
การสร้างสำหรับการสร้างคงไม่มีอะไรวุ่นวาย เพราะมีอุปกรณ์เพียงแค่ 3 ตัว อาจหาเศษแผ่นปริ๊นท์เล็ก ๆ มาใช้ในการลงอุปกรณ์ หรือถ้าขี้เกียจ และเมื่อทำเสร็จแล้ว อาจหาอะไรมาทำเป็นกระบอก สวมครอบชุดเซ็นเซอร์ เอาไว้ เพื่อเป็นการป้องกันแสงจากภายนอกมารบกวนการทำงานของเซ็นเซอร์ จากตัวอย่าง แป๊บอลูมีเนียมสี่เหลี่ยม มาทำเป็นกระบอกครอบชุดเซ็นเซอร์
การทดสอบ
ก่อนที่จะมีการทดสอบการทำงานของชุดเซ็นเซอร์นั้น จะต้องมีการปรับแต่งกันก่อน ทั้งนี้เนื่องจากสภาพของแสง ในแต่ละสถานที่นั้น มีความเข้มของแสงไม่เท่ากัน เราจะปรับแต่งโดยการ ต่อชุดเซ็นเซอร์ที่เราทำ เข้ากับ Micro Activities Board (ที่คอนเน็คเตอร์ S0 - S3 ชุดใดก้อได้) แล้ววางเซ็นเซอร์ ไว้เหนือพื้นผิวสีดำ (ผมใช้กระดาษสีดำ) ให้อยู่สูงจากพื้นประมาณไม่เกิน 1 - 2 ซ.ม. แล้วใช้ไขควงแบน เล็ก ๆ ปรับที่ทริมเมอร์ (ชุดเดียวกันกับที่ต่อเซ็นเซอร์) จนกระทั่ง LED สีเขียวติดสว่าง แล้วหยุดแค่นั้น แต่ถ้า LED สว่างอยู่แล้ว ให้ปรับจน LED ดับก่อน แล้วค่อย ๆ ปรับขึ้นมาจน LED สว่าง แล้วหยุดแค่นั้นคราวนี้ก็มาถึงขั้นของการทดสอบ โดยการขยับตัวเซ็นเซอร์ ไปไว้บนพื้นที่เป็นสีขาวบ้าง (กระดาษ A4 สีขาว) LED จะต้องดับ ถ้า LED ไม่ดับ ให้ใช้ไขควงแบนเล็ก ๆ ค่อย ๆ ปรับจน LED ดับ (จะต้องถือตัวเซ็นเซอร์ไว้นิ่ง ๆ)เมื่อปรับได้แล้ว คราวนี้ลองขยับเซ็นเซอร์ มาวางไว้บนพื้นสีดำ คราวนี้ LED จะต้องติดสว่างขึ้นมาอีกครั้ง เหมือนครั้งแรก ลองทดสอบเลื่อนไป เลื่อนมา ระหว่างสีขาว กับสีดำ ดูว่าเซ็นเซอร์มีการตอบสนองที่ดีพอหรือไม่ โดยการสังเกตุจาก LED เท่านี้ เซ็นเซอร์ของเราก็พร้อมที่จะนำไปใช้งานแล้วการสร้างสำหรับการสร้างคงไม่มีอะไรวุ่นวาย เพราะมีอุปกรณ์เพียงแค่ 3 ตัว อาจหาเศษแผ่นปริ๊นท์เล็ก ๆ มาใช้ในการลงอุปกรณ์ หรือถ้าขี้เกียจ และเมื่อทำเสร็จแล้ว อาจหาอะไรมาทำเป็นกระบอก สวมครอบชุดเซ็นเซอร์ เอาไว้ เพื่อเป็นการป้องกันแสงจากภายนอกมารบกวนการทำงานของเซ็นเซอร์ จากตัวอย่าง แป๊บอลูมีเนียมสี่เหลี่ยม มาทำเป็นกระบอกครอบชุดเซ็นเซอร์

แสงอินฟราเรด (Infrared)

ข้อดี- ข้อเสีย

ข้อดี :
คือ สร้างได้ง่าย ราคาถูก และมีความปลอดภัยในการส่งข้อมูลดีกว่าคลื่นวิทยุ
ข้อเสีย :
คือ ไม่สามารถผ่านวัตถุทึบแสงได้

ตัวอย่าง : เซนเซอร์ตรวจจับแสงอินฟาเรดเซนเซอร์ตรวจจับแสงอินฟาเรด

แสงอินฟราเรด (Infrared)

หลักการทํางานของอินฟราเรดมี (INFRARED) ดังนี้
1. จัดตําแหน่ง : ในการพิมพ์ไฟล์จากโน้ตบุ๊ค ให้วางอุปกรณ์นั้น 3 ฟุตจากเครื่องพิมพ์ที่เหมาะสมกับ IR ชี้ที่พอร์ต IR (หรือที่เรียกว่าโฟโตไดโอด) ตรงไปยังโฟโตไดโอดของเครื่องพิมพ
2. ส่ง : พัลส์ของแสงอินฟราเรดจะถูกส่งไปกลับระหว่างอุปกรณ์สองตัวเพื่อขนถ่ายแพ็กเกตของข้อ มูลที่ประกอบกันเป็นแพ็กเกตจะถูกสื่อสารด้วยพัลส์เปิด/ปีดของแสงอินฟราเรดโดยพัลส์จะถูกอ่าน ในรปของรหัสไบนาร
3. รับ : โฟโตไดโอดจะรับแพ็กเกต ซึ่งจะถูกแปรกลับไปเป็นข้อมูลอีกครั้ง เครื่องพิมพ์หรือพีซีในด้าน รับจะประมวลผลข้อมูลที่ได้มาจากการเชื่อมต่อเครือข่ายที่ใช้สายเคเบิล
4. การขัดขวาง : ถ้ามีวัตถุมาขัดขวางลําของพัลส์ของอินฟราเรดขณะ ที่ข้อมูลกําลังถูกส่งสัญญาณจะ ถูกบล็อก อย่างไรก็ตามอุปกรณ์ด้านส่งจะรับรู้ข้อผิดพลาดและทําการส่งข้อมูลที่ขาดหายไปใหม

แสงอินฟราเรด (Infrared)

การใช้งาน Infrared
ตัวอย่าง การต่อ Infrared ระหว่าง โทรศัพท์มือถือกับคอมพิวเตอร์ notebook
1. เริ่มต้นด้วยการเปิดสัญญาณ Intrared จากโทรศัพท์มือถือ โดยทั่วไปจะอยู่เมนู Connection ให้เลือก Turn on Infrared
2. หลังจากนั้นวางตำแหน่งของ โทรศัพท์มือถือในช่องที่มีสีแดง ให้ตรงกับช่องสีแดงของตัวเครื่องคอมพิวเตอร์ notebook (เพื่อให้การส่งสัญญาณเป็นทางเดียวกัน)
3. อุปกรณ์จะเชื่อมเข้าหากันอัตโนมัติ สังเกตุได้ว่าที่หน้าจอคอมพิวเตอร์จะมีหน้าต่างเปิดขึ้นมา เพื่อแสดงให้เห็นว่ามีการเชื่อมต่อกันแล้ว
4. เราสามารถ copy ไฟล์ต่างๆ ที่เราต้องการลงเข้ามือถือได้ทันที
5. หลังจากเลิกใช้งานแล้ว ให้ Turn off Infrared สำหรับโทรศัพท์มือถือด้วย

แสงอินฟราเรด (Infrared)

คุณสมบัติเด่นของ Infrared
• คลื่นสั้น ทางเดินของแสงเป็นแนวตรง
• ราคาถูก
• ง่ายต่อการผลิต
• ปลอดภัยต่อการดักสัญญาณ
• ไม่สามารถทะลุผ่านวัตถุ ทำให้สามารถติดตั้ง Infrared ในห้องทำงานติดกันได้
ตัวอย่างอุปกรณ์ที่ใช้ Infrared
1. Remote Control ของโทรทัศน์
2. โทรศัพท์มือถือ
3. PDA, Palm
4. คอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ค
5. เครื่องคอมพิวเตอร์มือถือ (Hand held) หรือเครื่องขนาดฝ่ามือ (palmtop)
6. เครื่องพิมพ์แบบเลเซอร์สําหรับสํานักงานบางรุ่น
7. เครื่องเลเซอร์ในการรักษาโรค
8. กล้องส่องทางไกล

แสงอินฟราเรด (Infrared) (รังสีอินฟราเรด)

รังสีอินฟราเรด (INFRARED) สามารถอธิบายได้ดังนี้
 เป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีความถี่อยู่ในระหว่างแสงที่ตามองเห็น
 ลำแสงอินฟราเรดเดินทางเป็นเส้นตรง ไม่สามารถผ่านวัตถุทึบแสงและสามารถสะท้อนแสงในวัสดุผิวเรียบได้เหมือนกับแสงทั่วไป ใช้มากในการสื่อสารระยะใกล้ เช่น รีโมทคอนโทรลของเครื่องรับโทรทัศน์
 ปัจจุบันถูกพัฒนาใช้ในการสื่อสารไร้สาย สำหรับเครือข่ายเฉพาะบริเวณ
 เมื่อใช้ในการสื่อสารข้อมูลในเครือข่ายสามารถส่งสัญญาณได้ในระยะ 30-80 ฟุต หรือ 10-30 เมตร
 เป็นสื่อที่มีช่องสัญญาณกว้างพอประมาณในระดับสูงเมื่อเปรียบเทียบกับสายยูทีพี
 อุปกรณ์คอมพิวเตอร์ที่มีช่องสื่อสารอินฟราเรด เรียกว่า IrDa (Infrared Data Association)สามารถสั่งงาน
ระยะไกลประมาณ1 – 5 เมตร
 เป็นระบบสำหรับควบคุมการทำงานของอุปกรณ์ต่าง ๆ จากระยะไกล โดยรังสีอินฟราเรดจะเป็นตัวนำคำสั่งจากเครื่องควบคุม
ไปยังเครื่องรับ

แสงอินฟราเรด (Infrared)

ความหมายของแสง : INFRARED
Infrared คืออะไร
คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีความถี่อยู่ในช่วง 1011 – 1014 เฮิรตซ์ หรือความยาวคลื่น 10-3 – 10-6 เมตร เรียกว่า รังสีอินฟราเรด หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า คลื่นความถี่สั้น (Millimeter waves)ซึ่งจะมีย่านความถี่คาบเกี่ยวกับย่านความถี่ของคลื่นไมโครเวฟอยู่บ้างวัตถุร้อนจะแผ่รังสีอินฟราเรดที่มีความยาวคลื่นสั้นกว่า 10-4 เมตรออกมา ประสาทสัมผัสทางผิวหนังของมนุษย์สามารถรับรังสีอินฟราเรด